Wakker worden door het zonnetje in de zorgunit, dat is altijd fijn. Het geeft mij privacy en meer vrijheid

Jacqueline wist dat de zorgunit zou komen en ze had ook alle tekeningen gezien, toch was het nog een verrassing toen de zorgunit er eenmaal stond. Het idee dat ze gewoon rechtstreeks met haar rolstoel vanuit de huiskamer de mantelzorgunit, en dus haar slaapkamer en badkamer, in kon rijden, geeft Jacqueline enorm veel vrijheid. Ze kan nu zelfstandig haar handen wassen, haar tandenpoetsen en naar het toilet. Ze is van vijf keer thuiszorg per dag naar twee keer gegaan. Jacqueline was heel dankbaar voor de vele zorg, maar ze was pas 55 jaar en voelde zich niet ziek, dus ze wist dat het beter kon.

Voorheen ging Jacqueline met de traplift naar boven, maar vorig jaar lukte dit niet meer. Door de botkanker, die een aantal jaren geleden geconstateerd werd, is haar rug te veel aangetast. Ze ging beneden slapen, waardoor haar huiskamer ineens óók haar slaapkamer werd. En dan is het waarborgen van privacy heel lastig. Wanneer de postbode een pakketje kwam brengen stapte hij rechtstreeks haar ‘slaapkamer’ in.

Jacqueline komt zelf uit de thuiszorg en had in het verleden bij een van haar adressen zo’n unit gezien. Dus ze wist dat het kon. De weg via de gemeente was geen gemakkelijke. Jacqueline heeft hulp gehad van haar huisarts, wijkverpleegkundige en van de thuiszorg. Zij zagen dat extra zelfstandigheid creëren voor Jacqueline erg belangrijk was. De gemeente ging akkoord, Welzorg werd ingeschakeld en na zes weken stond de ‘Wmo-unit’ er.

In de tussentijd werd de tuin opgemeten, werd er gekeken naar de riolering, naar de aansluiting voor het water en de elektriciteit én werd er gevraagd naar Jacqueline’s persoonlijke wensen voor de aanpassingen. Zo heeft haar elektrische rolstoel een grote draaicirkel, dus daar moest ruimte voor zijn in de badkamer. ‘Dat zijn echt dingen die op maat zijn.’ Jacqueline vond het spannend of al haar spullen wel zouden passen en nam contact op met haar contactpersoon van Welzorg. Hij stuurde haar een plattegrond toe, zodat ze alvast een beetje kon inrichten.

En nu heeft Jacqueline het gevoel dat de zorgunit er al jaren staat. ‘Het is zo’n onderdeel van mijn leven geworden, echt een verrijking.’ Wat voor de meeste mensen heel normaal is, kan Jacqueline nu ook ’s-avonds naar haar slaapkamer. Die beweging van de ene naar de andere ruimte was ze kwijt. En ze slaapt ook veel beter, omdat het een aparte ruimte is.

De plaatsing van de zorgunit in de tuin betekende ook veel voor Jacqueline’s zoon. Direct nadat haar bed de huiskamer uit was, pakte hij de stofzuiger en zette de bank weer op zijn plek. Nu kunnen ze weer samen een film kijken vanaf de bank. Jacqueline raakt wat geëmotioneerd terwijl ze dit vertelt, want die knusheid met haar zoon hadden ze beiden gemist.

Het is een zorgunit, maar voor Jacqueline past het woord tuinkamer beter, want dat is meer het gevoel dat het haar geeft. ‘Wakker worden door het zonnetje, dat is altijd fijn.